Ebru Demir

Ben kimim?

Size kendi ağzımdan otobiyografimi yazıyor olacağım.
1992 yılında Eylül ayının sonunda Antalya’nın minik ve şirin sahil şehri olan Finike’de dünyaya geldim. İlkokul ve lise yıllarımı aynı şehirde geçirdim ve Anadolu lisesinden mezun oldum.

Psikoloji okumak isterken kendimi Siyaset Bilimi ve KamuYönetimi Bölümü’nde Pamukkale Üniversite’sinde buldum. Malum bilirsiniz bir sene daha üniversiteye hazırlanmak istemedim. Bir yıllık İngilizce hazırlık sürecinden sonar bölüme başladığımda yavaş yavaş bölümümü sevdim. Akademisyen olmaya heveslenmeye o dönemlerde başladığımda, daha fazla gezmem, öğrenmem gerektiğini kavradım. O dönemin bölüm başkanı olan Evinç Torlak hocam bana iyi bir akademisyen olmak istiyorsan once pişmen gerekir, başka yerlerde çalışman ve seyahat edip, öğrenmen gerekir demişti.
27 yaşındayım ve o zamandan bu zamana 20 ülke gezdim.İki kere Erasmus yaptım. (Toplam bir sene olacak şekilde). Bunlardan Azerbaycan hariç hepsi Avrupa ülkesidir. Ben Paris’e Venedik’e gideceğim diye hayaller kurarken üniversiteden arkadaşlarım çok derinlere dalma, gerçekler Muş diye tepkilerle bana şakalar yapardı. Çok zengin bir aileden gelmiyorum arkadaşlar orta gelirli iki çocuklu bir aileden geliyorum. Ancak hayallerim benim sınırlarımı belirliyordu.

Her şey ikinci yılımda Erasmus’a başvurduğumda başladı. Kazanamazsın, çok az kişi gidiyor diyenlere aldırmadan başvurdum. O zamanlar puanım Romanya’ya yeterken, onda bile yedek listesinde kalmıştım. İnancım asla bitmedi ve mucize gerçekleşti. O yıl yedekten 10 kişi daha aldılar ve Romanya maceram başladı.

Romanya Avrupa Birliği’ne üye olmadığı için hayallerimdeki ülkeler için yeniden vize almam gerekiyordu. Ben ise Erasmus bursum ile Romanya’yı dolaşmayı tercih ettim. (Öğrenci vizesi ve Erasmus için ayrıca bir yazı yazıyor olacağım. )

Romanya dönüşü, aktif olduğum Denizli’deki Avrupa Gençlik Derneği’nde Avrupa Birliği projelerini desteklemeye başladık. Bilinçlenmeye başladığım bu yıllarda Azerbaycan’da Avrupa Projesi bulup, bir haftalığına orayı ziyaret ettim. (Bileti önceden alıyorsunuz onlar sonra size geri ödüyor bu parayı. Üstüne size kalacak yeri ve 3 öğün yemeğinizi veriyor. Detayları sonra…)

Tabi hayaller hala Paris, Venedik iken durmak olmazdı. Giderek popular olmaya başlayan Aykut Yılmaz’ın arkadaşları ile kurduğu dernek, otobüs ile Avrupa gezisi ayarlamaya başladı. Bütün yazımı kuzenimin yazlıktaki dükkanında çalışarak gereken parayı biriktirdim. Ve bir sonraki yazım hayatımın en muhteşem yazı oldu.

17 günde 15 ülkeyi otobüs ile gezerek hayatımın en mükemmel anlarını yaşadım. Döndükten sonar İtalya’ya aşık olduğumu farkettim ve dernekte İtalyanca bilen arkadaşlardan kurs aldım. Sonrasında Erasmus+ ile yeniden Erasmus’a başvurdum ve geri kalan 5 aylık hakkım ile yeniden Erasmus’u kazandım. Bu sefer hazırlık ortalamam hayatımı kurtarmıştı. Sonrasını tahmin ederseniz…

Türkiye’yi bilirsiniz. Akademisyen olmak isterseniz YDS ve denk bir profesyonel dil sınavı sonucu sorarlar. Aynı üniversitede bir yıl hazırlık okursunuz. Kendi üniversiteniz bile size YDS, Ielts ya da Toefl sorar. 2 kere Erasmus yapmışsınız, onur öğrencisi ile mezun olmuşsunuz farketmez. Böylece arkadaşlar kendi üniversitemden yüksek lisansı kazanadım. Bu dönemde artık iş tecrübesi edinmem ve para kazanmam gerekiyordu. Çeşitli özel sektörlerde çalıştım ve sonrasında Avrupa’ya dönmeye karar verdim. 6 aylık İstanbul yaşamımdan sonar parayı yaşamak için kazanmamız gerektiğini fark ettim.

Yunanistan’da adını şu an buradan vermediğim bir şirket tarafından X firması için çağrı merkezinde çalışmak adına işe alındım. Vize işlemlerimi hallettiler, biletimi aldılar ve 15 günlük otel konaklaması verdiler. En ihtiyacım olan zamanda, ihtiyacım olan şeydi. O gün bugün üstünden 3 sene geçti hala Atina’dayım.

Geçen sene Yunanistan’ın en iyi üniversitelerinden biri olan Atina Üniversite’sinde Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi alanında, Güneydoğu Avrupa Ülkeleri üzerine yüksek lisansa başladım. Kendi okuduğum üniversitem benim YDS’imi yetersiz bulurken, Atina Üniversitesi %100 ingilizce olan bölüm için hazırlık ortalamamı kabul etti.

Evet arkadaşlar. Hayal edin. Seyahat edin. Ve hayallerinizin peşinden gidin istiyorum. Umuyorum bu küçük otobiyografim size ilham olur.

Her zaman gülümsemeniz dileklerimle !!!